Opactwo Prüm

Opactwo Prüm – klasztor benedyktyński w miejscowości Prüm, obecnie na terenie Niemiec, założony w początku VIII w., zlikwidowany podczas rewolucji francuskiej. W średniowieczu opactwo stanowiło ważne centrum kulturalne, szczególnie w okresie panowania dynastii Karolingów, której przedstawiciele byli z nim blisko związani.HistoriaZałożycielami opactwa byli Bertrada Starsza i jej syn Herybert, hrabia Laonu, którzy ufundowali je w górach Eifel w 721 Patronat nad klasztorem już wkrótce, poprzez córkę Heriberta, Bertradę z Laonu, która została żoną króla frankijskiego Pepina Krótkiego, przeszedł na przedstawicieli dynastii Karolingów. Pepin Krótki dokonał odnowienia założenia (rozbudowując budynki i udzielając nadań oraz przywilejów), a wielu innych Karolingów było z nim blisko związanych – m.in. zmarli tutaj syn Karola Wielkiego Pepin Garbaty (który został tu mnichem po nieudanym buncie przeciwko ojcu) oraz cesarz Lotar I (który przywdział habit mnisi na 6 dni przed śmiercią i został tu pochowany), nauki pobierał Karol Łysy, a w 855 w klasztorze został zawarty układ o podziale państwa Lotara I między jego synów. Dzięki hojności kolejnych Karolingów klasztor prężnie się rozwijał, zarówno w sferze ekonomicznej, jak i kulturalnej, mimo nieszczęść jakie go spotykały (w końcu IX stulecia dwukrotnie był niszczony przez najazdy normańskie).