Station Göttingen

Station Göttingen is een spoorwegstation in de Duitse plaats Göttingen, in de deelstaat Nedersaksen. Het station werd in 1854 geopend als eindpunt van de Hannoverse Zuidlijn ten westen van de stadskern van Göttingen. Het station beschikt tegenwoordig over vier perrons met ieder twee perronsporen. Hierbij komt er nog een doorgangsspoor voor het goederenverkeer, deze ligt tussen het stationsgebouw en de perrons. In 2013 werd het station "Station van het Jaar" in de categorie "Grote stad", deze prijs wordt uitgereikt door het verkeersverbond Allianz pro Schiene.GeschiedenisIn kader van de planningen voor de bouw van de Hannoverse Zuidlijn besloot de gemeente Göttingen in 1851, dat het stationsgebouw ten westen van de binnenstad van Göttingen moet komen. Er volgde hierna drie jaar lang een hevige discussie onder de inwoners en in het bijzonder de landeigenaren, in 1953 ging de eerste schop in de grond. Het stationsgebouw van Hannover uit 1847 diende als voorbeeld voor Göttingen, deze kreeg de kenmerkende Hannoverse rondbogenstijl gebouw uit natuursteen. Op 31 mei 1854 werd het station in gebruik genomen na een openingsfeest.De Hannoverse Zuidlijn werd in 1854 met het trajectdeel Alfeld - Göttingen geopend. In 1856 werd deze lijn naar Kassel verlengd, waarbij de oorspronkelijke verbinding via de voormalige Dransfelder helling (Dransfelder Rampe) liep. Tot 1867 werd de spoorlijn Frankfurt - Göttingen tot Eichenberg gebouwd, die in 1876 naar Bebra verlegd werd en in Eichenberg wederom aansluiting naar Kassel had. Het stationsgebouw in Göttingen werd tussen 1856 en 1887 gebouwd en meerdere malen verbouwd. In het begin van de twintigste eeuw werd het stationsplein opnieuw ingericht. In de zomer werden palmbomen geplant, die het plein tot de Tweede Wereldoorlog aankleedden.