Wojna chłopska w Niemczech

Wojna chłopska – największe antyfeudalne powstanie chłopskie w dziejach Niemiec mające miejsce w latach 1524–1526.Geneza1. Na prowincję docierają zradykalizowane i przeinterpretowane poglądy Marcina Lutra dzięki tzw. prorokom cwikawskim (od miasta Zwickau), w tym głównie Thomasa Müntzera (Karol Marks mówił o nim, że to prekursor komunizmu): Całkowita negacja stosunków feudalnych, Drogą zmian może być tylko rewolucja, Najważniejsze jest „natchnienie przez Ducha Świętego”, a pośrednictwo księży jest zbędne, Należy siłą odebrać dobra panom feudalnym i duchownym (kościoły, klasztory) i równo rozdzielić je między chłopów, Musi panować całkowita równość.Sam Marcin Luter uważał te poglądy za zbyt radykalne i jawnie się im przeciwstawiał („Przeciwko zbójeckim i morderczym rotom chłopów”, 1525).2. Wciąż podnoszone opłaty pańszczyźniane (a w szczególności tzw. daniny pośmiertnej, uiszczanej przez rodzinę zmarłego chłopa) przez rycerzy, którzy po zakończeniu XV-wiecznych wojen domowych stracili główne źródło dochodu – łupy. 3. Zakaz korzystania z pańskich lasów, pastwisk i wód.Przyczyny powstaniaPrzyczyny powstania są wielowarstwowe. Na początku XVI stulecia Święte Cesarstwo Rzymskie na południu kraju składało się z wielu państewek feudalnych. Wiele problemów chłopskich rozwiązywano lokalnie, zaściankowość wielu wytwórców przyczyniała się w znacznym stopniu do hamowania postępu gospodarczego. Najważniejszą przyczyną powstania była jednak ogólna sytuacja największej części społeczeństwa rolnego.