Ravensbrück

Ravensbrück was ten tijde van de Tweede Wereldoorlog een concentratiekamp voor vrouwen, in de buurt van Fürstenberg/Havel, vijfentachtig kilometer ten noorden van Berlijn.Bouw van RavensbrückRavensbrück werd in de herfst van 1938 gebouwd door gedetineerden uit het concentratiekamp Sachsenhausen. Bij aanvang bestond het kamp uit veertien barakken voor gevangenen, twee barakken voor zieken, een barak voor de keuken en sanitaire voorzieningen en een extra strenge gevangenis met tachtig cellen. Daarmee was het kamp 'geschikt' voor drieduizend gevangenen. Rond het kamp stond een vier meter hoge stenen muur, afgezet met prikkeldraad dat onder hoogspanning stond. De gevangenen bouwden ook ruime villa's voor de bewakers vlak bij het kamp. Op de officiële Duitse lijst van concentratiekampen heeft Ravensbrück nummer 1202.Op 15 mei 1939 kwamen de eerste duizend vrouwen uit concentratiekamp Lichtenburg in het kamp aan. Vanaf 1941 werd het kamp uitgebreid met afdelingen voor mannen en vanaf 1942 met een afdeling voor heropvoeding van tienermeisjes, het jeugdkamp Uckermark. Deze uitbreidingen werden gebouwd door de vrouwelijke gevangenen. Uckermark lag achter het industrieterrein, ruim een kilometer buiten het hoofdkamp.De bevolking van het kamp groeide snel, Ravensbrück werd dan ook vier keer uitgebreid. Aan het einde van 1941 telde Ravensbrück 12.000 gevangenen, in 1942 15.000 en in 1943 42.000. In 1944 besloot de SS een gaskamer te bouwen. De totale populatie was op dat moment 80.000. In totaal hebben er 153.000 personen gevangengezeten in Ravensbrück, waarvan er tussen de 20.000 en 30.000 zijn overleden. Andere bronnen spreken van 90.000 tot 92.000 slachtoffers.