Kerk van Pogum

De Kerk van Pogum is een luthers kerkgebouw dat in het jaar 1776 werd gebouwd. Het kerkgebouw bevindt zich in Pogum, een plaats in het noordwesten van het Reiderland bij de monding van de Eems in de Dollard.GeschiedenisIn de middeleeuwen behoorde Pogum tot de proosdij Hatzum in het bisdom Münster en bezat een kleine kerk. De proost van Hatzum was in de 16 eeuw tevens pastoor in Ditzum en Pogum. In navolging van de patronaatsfamilie Van Rippersa uit Petkum sloot de kerkelijke gemeente zich bij de lutherse leer aan. De overwegend door de calvinisten gedomineerde gemeente slaagde er echter in 1667 in om het recht op een vrije predikantenkeuze door te zetten.In het jaar 1776 werd op de fundamenten van de oude middeleeuwse kerk een nieuw kerkgebouw opgericht. De zuidelijke muur van deze barokke zaalkerk onderscheidt zich met pilasters en grote rondboogramen. Ook de oostelijke muur heeft rondboogramen, terwijl de overige muren geen ramen kennen.De toren met een zadeldak en spitsbogige portalen stamt nog uit de laat-gotische tijd. Oorspronkelijk was het de enige toegang tot de kerk, die met een kerkhof wordt omgeven, dat vroeger omringd werd door een versterkte muur.InventarisHet interieur wordt afgesloten met een balkenplafond. Ongewoon voor de lutherse kerk is de houten avondmaalstafel, die in het oostelijke deel van de kerk op de plaats van een stenen altaar staat. De uit 1681 stammende kansel is met gedraaide zuilen en reliëfs van de evangelisten versierd en werd van de voorgangerkerk overgenomen. Tot de vasa sacra behoort een beker uit het jaar 1634 (of 1634), waarvan het merkteken AB mogelijk duidt op de uit Aurich afkomstige meester Albert Borcher. De messing kroonluchter werd in het jaar 1769 opgehangen. De oudste voorwerpen van de kerk zijn twee trapezevormige grafzerken van rode zandsteen uit de 12e eeuw.