Gottorp

Gottorp, Gottorf – zamek w północnych Niemczech, w mieście Szlezwik (kraj związkowy Szlezwik-Holsztyn), zbudowany w XII w., rozbudowany w renesansową twierdzę, a następnie w barokową rezydencję otoczoną ogrodem. Dawna siedziba książąt Szlezwiku, a następnie książąt z jednej z linii dynastii oldenburskiej - Szlezwik-Holsztyn-Gottorp. Obecnie siedziba kilku muzeów.HistoriaPo raz pierwszy zamek wspominany jest w źródłach pod datą 1161, gdy biskupi szlezwiccy przenieśli tu swą siedzibę z innego, zniszczonego zamku. W 1268 roku biskupi dokonali zamiany, oddając zamek Gottorp książętom Szlezwiku. W 1340 roku panami zamku zostali hrabiowie Holsztyna z rodu Schaumburgów. Po ich wymarciu w 1459 roku zamek odziedziczyli Oldenburgowie, którzy krótko wcześniej sięgnęli po tron duński. Szczególne zamiłowanie do zamku okazywał król Fryderyk I Oldenburg, panujący na przełomie XV i XVI w. Jego staraniem powstało w 1530 roku zachodnie skrzydło zamku, będące jednym z głównych przykładów wczesnego renesansu w północnej Europie. Po podziale ojcowizny przez synów Fryderyka w 1544 roku zamek stał się siedzibą młodszej linii rodu, której użyczył swej nazwy: Schleswig-Holstein-Gottorp, i której stał się główną siedzibą. Za panowania księcia Holsztynu-Gottorp Fryderyka III w pierwszej połowie XVII w. zamek stał się ważnym europejskim centrum kulturalnym. Pełnił jednocześnie funkcję twierdzy, otoczony potężnymi fortyfikacjami.Ostatnim rezydującym tu księciem był Fryderyk IV, za którego sprawą zamek uzyskał barokowy wygląd. Dokonano wówczas znacznej jego rozbudowy, który została przerwana po śmierci księcia w bitwie pod Kliszowem w 1702 roku. Wkrótce potem Szlezwik został anektowany przez Danię, a zamek Gottorp stał się siedzibą duńskiego namiestnika. Bogate zbiory sztuki przeniesiono wówczas do Kopenhagi. Z czasem zamek zaczął pełnić funkcję koszarów, najpierw dla wojsk duńskich, potem pruskich. Zamek stopniowo niszczał, do czego przyczyniał się także pożar i eksplozja prochu.