Sint Michielskerk Sittard

De kerk werd tussen 1659 en 1661 gebouwd door de paters dominicanen als kloosterkerk van het destijds recentelijk gestichte Dominicanenklooster. Zij hadden op deze plek voordien een kapel in gebruik die oorspronkelijk aan het voormalige gasthuis toebehoorde. In de tweede helft van de 17e eeuw werd het bouwwerk aan de achterzijde, tegen de koorsluiting, uitgebreid met een sacristie met twee bouwlagen. De kerk is een van de weinige gebouwen in Sittard dat niet verwoest is bij de stadsbrand die was aangestoken door Franse troepen in 1677, tijdens de Frans-Nederlandse Oorlog.

Tegenwoordig is het bouwwerk in gebruik als parochiekerk van de parochie H. Petrus en H. Michaël, waar ook de Sint-Petrus' Stoel van Antiochiëkerk onder valt. De kerk is gewijd aan de aartsengel Michaël, ook wel Sint-Michiel genoemd.De Sint-Michielskerk ligt in het beschermde stadsgezicht van Sittard, aan het centrale marktplein en wordt omgeven door verschillende monumentale bouwwerken, waaronder het naastgelegen voormalige Dominicanenklooster.

De Sint-Michielskerk is een eenbeukige kerk met driezijdig gesloten priesterkoor. De kenmerkende voorgevel wordt gesierd met een mergelen reliëf, voluten en een fronton. Op het dak bevindt zich een dakruiter. Het bouwwerk is verder grotendeels opgetrokken uit baksteen en is gebouwd in Zuid-Nederlandse barokstijl. In het pastoriegedeelte bevindt zich de klokkenstoel met een in 1649 door Franciscus van Trier gegoten klok.
De kerk is beschermd als rijksmonument.