Als zwanger worden niet lukt

Toen ik mijn partner leren kennen was ik 31 en wij wilden eerst elkaar goed leren kennen voordat wij de verantwoordelijkheid voor de zorg voor een kindje op ons zouden nemen.
Na enkele jaren samen zijn deed Moeder Natuur inmiddels mijn eierstokken dermate hard heen en weer rammelen, dat wij besloten om de weg vrij te maken voor een mogelijke zwangerschap.
De eerste maanden vol in spanning als het tijd werd voor de menstruatie en iedere maand kregen wij weer de kous op ons kop.
Maanden verstreken zonder zwangerschap.

Ik ben uiteindelijk naar de huisarts gegaan en deze raadde mij aan om mijn partner een spermatest te laten doen. Zelf had ik namelijk al een paar maanden keurig een temperatuurstaat bijgehouden en daaruit leek alles oké te zijn.

Mijn partner heeft de test laten doen en de uitslag die wij van zijn huisarts kregen was oké. De uitslagen waren wel iets lager dan wenselijk, maar niets om ons zorgen over te maken. Het advies; doorgaan en geduld hebben. Niet iedereen is binnen no time zwanger...

Geduld hadden we en na maanden van proberen en tegenslagen, heb ik mij toch weer bij de huisarts gemeld. We werden doorverwezen naar de gynaecoloog.

Deze was hoogst verbaasd over de uitslag die de arts ons had verteld. Haar woorden waren letterlijk: "Met zo'n uitslag is de kans op een spontane zwangerschap minimaal!".

Daar zaten we dan, maanden 'weggegooid' zo voelde het en ik werd er niet jonger op. De 35 kwam er aan. Niet heel oud, maar wel een leeftijd waarom we allemaal weten dat je langzaam de 'gevarenzone' ingaat.

Verslagen waren we... De spermatest was zelfs zo slecht dat er meteen gesproken werd over IVF/ICSI. Ik wist niet wat mij overkwam!!

We werden doorverwezen naar het Radboud in Nijmegen.

Boos liepen we het ziekenhuis uit. Hoe kon een uitslag zó compleet verkeerd geïnterpreteerd zijn door een professional!!!

We hadden twijfels. Moesten we dit wel doen? Als moeder natuur het niet spontaan liet gebeuren, moesten we er dan wel in gaan roeren? Maarja, het was dezelfde moeder natuur die mijn eierstokken deed rammelen.

We zijn in gesprek gegaan in Nijmegen en werden overdonderd van de manier waarop er met ons als mensen omgegaan werd. Als nummers, ik voelde mij regelmatig een broedkip en mijn lichaam stond stijf van de hormonen.

We hebben 3 ICSI pogingen gehad en hebben deze als heel zwaar ervaren. Lichamelijk én geestelijk. De reacties uit de medische staf en de sociale omgeving nog niet eens meegeteld.

We zijn kinderloos achter gebleven. Hard maar waar. Wij zijn ons vanaf de eerste seconde dat we de weg voor een mogelijke zwangerschap vrij maakten, bewust van het wonder van zwanger worden. We hebben altijd gezegd "Als het ons maar gegeven is". Dat was het dus niet...

In afgelopen jaren hebben wij naast alle proceservaring ook een hoop ervaring opgedaan op emotioneel vlak qua verwerking etc.
Inmiddels kan ik zeggen, wij zijn niet meer ongewenst kinderloos, maar ongepland kinderloos. Hierin zit voor mij een nuace verschil qua emotionele lading die er nog achter hangt.

Als massagetherapeut en Body & Mind Coach weet ik hoe belangrijk de ondersteuning is die ik kan geven in alle facetten van het traject.

Samen met enkele collega's hebben wij de handen ineen geslagen en hebben wij een programma uit Engeland naar Nederland gehaald welke de natuurlijke vruchtbaarheid vergroot. Dit programma is zéér succesvol!
Na doorlopen van het programma wordt 82-89% van de behandelde stellen alsnog zwanger!!

Graag ondersteun ik jullie hierbij, samen met mijn collega's!

Een ding is zeker, je hoeft het niet alleen te doen!