Benedictijnerabdij Sint-Matthias

De benedictijnerabdij Sint-Matthias is een abdij in de Duitse stad Trier. De abdij is naast een belangrijk religieus monument ook een bedevaartsoord van grote betekenis. Sinds de 12e eeuw wordt hier het graf van de apostel Matthias vereerd, het enige apostelgraf ten noorden van de Alpen. De romaanse kerk van de abdij kreeg in 1920 de eretitel basilica minor.GeschiedenisHet gebied waarop de abdij staat kent een zeer oude geschiedenis. Al in de 4e eeuw na Christus werd hier een abdij gebouwd. En eeuwen voor de bouw van deze abdij was het gebied, dat buiten de stadspoorten lag van de stad Trier, een dodenakker waar de Romeinse burgers van de grootste Romeinse stad ten noorden van de Alpen hun doden begroeven. Rond het jaar 977 trad de abdij toe tot de benedictijnse kloosterorde. In die tijd stond de abdij bekend onder de naam Sint-Eucharius, naar de stichter van het aartsbisdom Trier. Sinds de 10e eeuw rusten hier de gebeenten van de eerste twee Trierse bisschoppen Eucharius en Valerius. De huidige kerk dateert uit de eerste helft van de 12e eeuw en was nog niet geheel voltooid toen paus Eugenius III de kerk in 1148 wijdde.Het ontdekken van de relieken van de apostel Matthias bij de afbraak van de voorganger van de huidige abdijkerk in 1127 veroorzaakte een enorme sensatie en al snel kwam er een enorme stroom pelgrims naar de abdij op gang. Deze relieken zouden al eeuwen eerder in opdracht van Helena van Constantinopel, de moeder van Romeinse keizer Constantijn de Grote, naar Trier zijn vervoerd.