Domkerk Sint-Martinus

De Dom van Rottenburg am Neckar is de aan de heilige Marinus gewijde zetelkerk van het bisdom Rottenburg-Stuttgart.GeschiedenisAan het Marktplein van Rottenburg ontstond omstreeks het jaar 1280 een vroeggotische Mariakapel. De parochiekerk bevond zich destijds nog buiten de stad in het dorp Sülchen en was aan Sint-Martinus gewijd. Op de plaats van de Mariakapel werd vanaf 1424 gebouwd aan een nieuwe gotische stadsparochiekerk. Het patrocinium van de nieuwe parochiekerk werd van de dorpskerk van Sülchen overgenomen. Het drieschepige kerkgebouw kreeg een onregelmatig grondplan, omdat bij de bouw rekening moest worden gehouden met het bestaande stratenpatroon en de sokkel van de romaanse toren bleef staan. Tegelijkertijd werd de laatgotische torenspits van 58 meter hoog gebouwd.Een stadsbrand in 1644 leidde tot de wederopbouw van de kerk, die op 8 september 1655 met de kerkwijding werd afgesloten. Bij deze gelegenheid kreeg de kerk een barok interieur, werd er een tongewelf aangebracht en werden de uitgebrande zuilen versterkt om het gewelf te kunnen dragen. In 1735 brandde bij een tweede stadsbrand opnieuw een deel van de kerk af. In 1787 werd door de Oostenrijkse regering zelfs de afbraak van de kerk overwogen.Met de oprichting van het bisdom Rottenburg in 1821 werd bepaald dat Rottenburg, als stad met de grootste katholieke bevolking, de bisschopsstad werd. De Martinuskerk werd de kathedraal van het bisdom maar bleef tegelijkertijd net als voorheen tevens de parochiekerk. Wegens de architectonische onregelmatigheden vond de eerste bisschop, Johann Baptist von Keller, het gebouw onwaardig om als kathedraal te dienen, maar van alle nieuwbouwplannen kwam nooit iets terecht. Zoals bij veel kerken in Zuid-Duitsland werden in de jaren 1955-1956 ook uit de Martinuskerk veel kunstwerken verwijderd.