Opactwo Beuron

Arcyopactwo św. Marcina w Beuron – benedyktyński klasztor w Beuron w dolinie Dunaju w Niemczech, założony w 1863 w miejscu, gdzie tradycja życia klasztornego sięga IX w. Od 1873 r. posiada status opactwa macierzystego Kongregacji Beuron.ApostolstwoPod koniec XIX w. jeden z członków opactwa, Anselm Schott, przygotował popularne tłumaczenie łacińskiej liturgii mszalnej w języku niemieckim. Mszalik ten znany był powszechnie pod nazwą "Schott" i jest jednym ze świadectw działalności apostolskiej opactwa, szczególnie w dziedzinie formacji liturgicznej.W latach 1927–1933 wielokrotnie przyjeżdżała tu Edith Stein, korzystając z kierownictwa duchowego arcyopata Raphaela Walzera. On też pomógł jej rozeznać powołanie do Karmelu, do którego wstąpiła w 1933 w Kolonii. W 1935 opat Walzer został zmuszony przez reżim nazistowski do emigracji do Francji.W 1945 roku w opactwie utworzono Vetus latina-Institut zajmujący się starołacińskimi przekładami Pisma Świętego.Kongregacja BeuronJedną z pierwszych fundacji było Opactwo Maredsous w Belgii w 1872r. Opactwo Beuron stało się oficjalnie opactwem macierzystym Kongregacji Beuron w 1873 r., kiedy to przez Stolicę Apostolską został zatwierdzony statut. Następne fundacje, poza Niemcami, dokonywały się w okresie Kulturkampfu, kiedy wspólnota mnichów została wygnana z Beuron. Po ich powrocie możliwe były fundacje wewnątrz Niemiec: Opactwo Maria Laach (1893 r.); opactwo Gerleve (1904 r.); opactwo Neresheim (1920); opactwo Weingarten (1922 r.); opactwo Neuburg (1926 r.) i inne. Ostatnimi fundacjami były: opactwo Tholey, na nowo ustanowione w 1949 r. i klasztor Nütschau – fundacja opactwa Gerleve dokonana w 1951 r.