Joodse begraafplaats (Worms)

De Joodse Begraafplaats te Worms is de oudste nog bestaande joodse begraafplaats van Europa. De naam Heiliger Sand zou volgens de overlevering verband houden met het uit het Heilige Land aangevoerd zand waarmee de dodenakker werd opgehoogd.De 158,98 hectare grote dodenakker werd waarschijnlijk tegelijkertijd met de bouw van de eerste synagoge van Worms in 1034 aangelegd, vermoedelijk op de plaats van een voormalige zandgroeve. De oudste grafsteen op de begraafplaats stamt uit het jaar 1058. Er zijn nog een aantal grafstenen uit de 11e eeuw, die eenvoudig te herkennen zijn aan de eenvoudige rechthoekige vorm en de omlijsting van het tekstveld. Vergelijkbaar zijn de stenen uit de 12e eeuw, maar dan ontbreekt een omlijsting om het tekstveld. In het jaar 1260 werd de dodenakker ommuurd. Niet alleen de hoge ouderdom van de dodenakker bepaalt het belang van de begraafplaats, ook werden er tal van bekende Joodse geleerden begraven. In totaal zijn er ongeveer 2000 graven. Eigenaardig is dat de graven op een enkele uitzondering na allemaal op het zuiden georiënteerd zijn.Nadat in 1911 een nieuwe joodse begraafplaats buiten de stad werd aangelegd bleef de oude begraafplaats nog enige tijd in gebruik. De laatste bijzettingen vonden in de late jaren 1930 plaats.In de buurt van de ingang bevinden zich de grafstenen van Meir von Rothenburg en Alexander ben Salomon Wimpfen . Ze behoren tot de belangrijkste grafmonumenten van de begraafplaats en worden door joden uit alle windstreken bezocht. Meer belangrijke grafmonumenten liggen vooral in het zogenaamde Rabinnental en in de omgeving daarvan. Hier zijn o.a. de graven van rabbi Nathan ben Isaak, rabbi Jakob ben Moses haLevi Molin, genoemd MaHaRil,, rabbi Meir ben Isaak en Elia Loanz, genannt Baal-Schem .