Muzeum Żydowskie w Berlinie

Muzeum Żydowskie w Berlinie – muzeum w Berlinie podsumowujące dwutysięczną historię Żydów niemieckich. Składa się z dwóch części – Kollegienhaus oraz z gmachu wybudowanego specjalnie na potrzeby muzeum przez Daniela Libeskinda. Muzeum otwarto 9 września 2001 roku. Dyrektorem placówki jest od 1997 roku profesor W. Michael Blumenthal. W ciągu pierwszych pięciu lat jego istnienia, muzeum odwiedziło trzy i pół miliona osób.Historia placówkiPierwsze muzeum żydowskie w Berlinie powstało w 1933 przy Oranienburgerstrasse, na tydzień przed dojściem do władzy Adolfa Hitlera. W muzeum odbyła się wystawa prac Maxa Liebermanna oraz dyskusja o tożsamości niemieckiej i żydowskiej artysty. Placówka została jednak w 1938 zamknięta na rozkaz nazistów, a zgromadzone w nim zbiory skonfiskowano lub splądrowano. W 1971 postanowiono ponownie otworzyć placówkę. Idea ta po raz pierwszy pojawiła się w 1971 roku, a w 1975 powstało „Towarzystwo Muzeum Żydowskiego”. Dział żydowski Muzeum Berlińskiego został otwarty po głośnej wystawie na temat historii Żydów w tymże muzeum w 1978. W czerwcu 1989 Daniel Libeskind wygrał konkurs na projekt nowego skrzydła budynku (ogółem w konkursie wzięło udział 165 architektów). Kamień węgielny pod budowę nowej części gmachu złożono w listopadzie 1992. Budynek został ukończony w 1998, pierwsi zwiedzający mogli go obejrzeć w styczniu 1999, natomiast oficjalne otwarcie miało miejsce 9 września 2001. Prawo do istnienia jako niezależna instytucja Żydowskie Muzeum w Berlinie otrzymało w 1999.