Klooster Mariengarden

Het Klooster Mariengarden is een katholiek klooster van de oblaten van de Onbevlekte Maagd Maria in Burlo, een Ortsteil van de Westfaalse plaats Borken (Noordrijn-Westfalen). Om het te onderscheiden van het vroegere klooster Kleinburlo wordt het ook veelvuldig met "Klooster Großburlo“ aangeduid. In de middeleeuwen en latere tijd bewoonden de cisterciënzers, de wilhelmieten en daarna opnieuw de cisterciënzers het klooster. Ten gevolge van de secularisatie werd het klooster in 1803 opgeheven, maar sinds 1920 werd de monastieke traditie weer hervat en sindsdien runt de hier gevestigde congregatie een school. De kloosterkerk werd aan de heilige Maagd Maria gewijd.GeschiedenisAl in 1220 werd hier een oratorium gebouwd, dat tussen 1242 tot 1245 tot de bezittingen van het cisterciënzer klooster Marienborg (Coesfeld) behoorde. In 1245 vestigden zich hier wilhelmieten uit de Lage Landen. In de jaren 1447-1448 volgde op aanwijzing van paus Nicolaas V weer de overdracht van het klooster aan de cisterciënzers. Binnen de orde behoorden de bewoners van het klooster tot de Colligatio Galiaensis, een stroming die de orderegels zeer streng toepaste. In het jaar 1398 duikt dan in documenten voor het eerst de naam Mariengarden op.Tijdens de Spaans-Nederlandse oorlog werd het klooster tussen 1585 en 1589 herhaaldelijk geplunderd. In de Dertigjarige Oorlog volgden nieuwe verwoestingen. In het jaar 1803 werd het klooster in het kader van het Reichsdeputationshauptschluss opgeheven. De grond, de gebouwen en de inventaris, waaronder de kloosterbibliotheek, kwamen zo in het bezit van de vorsten van Salm-Salm en Salm-Kyrburg (Vorstendom Salm).