Klasztor Marienstern

Klasztor Marienstern – klasztor cysterek leżący na Łużycach Górnych koło wsi Pančicy-Kukow Panschwitz-Kuckau.Klasztor został założony w 1248 r. przez panów von Kamenz. Dwa lata później został przyjęty do wspólnoty cysterskiej i oddany pod zwierzchnictwo klasztoru Altzella koło Nossen. Pod swoją opiekę wziął Marienstern margrabia brandenburski, a następnie król czeski Jan Luksemburski. W 1280 r. rozpoczęto budowę klasztoru. W 1429 r. został splądrowany przez husytów. W okresie średniowiecza cysterki zwiększały swoje posiadłości ziemskie, którymi zarządzał wójt klasztorny mianowany spośród miejscowego rycerstwa przez opatkę. Opactwo należało do zgromadzenia stanowego Górnych Łużyc.W czasie reformacji klasztor nie został zlikwidowany. Przestało natomiast istnieć opactwo Altzella. O prawo zwierzchnictwa nad klasztorem Marienstern spierali się opat z Neuzelle i dziekan z Budziszyna. Pod koniec XVI i na początku XVII w. cysterki były wizytowane przez opatów klasztorów w Strahovie i Zbrasławiu w Królestwie Czeskim. Podczas wojny trzydziestoletniej klasztor został splądrowany przez Szwedów, a zakonnice zbiegły do Bledzewa. W 1635 r. Łużyce przeszły pod władzę protestanckich elektorów saskich, którzy zagwarantowali im nienaruszalność mienia. Po objęciu polskiego tronu przez elektora Fryderyka Augusta I i konwersji na wiarę katolicką powstały silne więzi między klasztorem a rodziną elektorską. Podczas wielkiej wojny północnej zakonnice zbiegły do Litomierzyc. Po ich powrocie, w latach 1716-1732 nastąpiła barokowa przebudowa klasztoru.