Most Kramarzy

Most Kramarzy jest najstarszą świecką budowlą w Erfurcie i jednym z najbardziej rozpoznawalnych zabytków miasta. Jedyny na północ od Alp most o konstrukcji zamkniętej, dwustronnie zabudowany domami z muru pruskiego. Ciągnie się od placu Benedyktyńskiego na starówce do Małego Rynku znajdującego we wschodniej części przedłużenia Starego Miasta.HistoriaMost ten powstawiono obok Furtu, na szlaku królewskim Wschód-Zachód przez rzekę Gerę (Via Regia). Pierwotnie zbudowany jako drewniany most nad Gerą, został po raz pierwszy przebudowany w 1117 roku po serii pożarów. Pierwsza oficjalna nazwa mostu to "PONS rerum venalium", którą to użyto już w roku 1156. Już na drewnianym moście istniała obustronna zabudowa kramami.Ze względu na powtarzające się pożary w latach 1175, 1178, 1213, 1222, 1245, 1265 i 1293 dla umożliwienia przebudowy zabudowań na kamienne, w 1293 roku Rada w Erfurcie udzieliła klasztorom wszelkie prawa do niezamieszkałych kramów. W roku 1325 most został ukończony. Na bramach obu przyczółków zostały zbudowane kamienne kościoły, na zachodnim końcu kościół św. Benedykta, a na wschodnim, w miejscu kaplicy mostowej (pierwsza wzmianka w 1110 r.) kościół św. Idziego.Jako most łukowy długości 79 m zbudowany został z wapienia i piaskowca. Składał się z sześciu widocznych sklepień cylindrycznych o średnicach 4,8 m do 7,8 m W roku 1472, w wyniku pożaru miasta, połowa miasta i budynki na moście zostały zniszczone. Odbudowano je wówczas w liczbie 62, w obecnej formie. Aby uczynić mieszkalnymi trzykondygnacyjne 13 do 15 m wysokie domy, nakazano budowanie w odstępach 5,5 m. Najpóźniej od roku 1510 most był nazywany Mostem Kramarzy czyli Krämerbrücke.