Ludwigsbrücke

De Ludwigsbrücke is een dubbele brug over de Isar te München. Beide delen zijn boogbruggen uit gewapend beton bekleed met natuursteen.Op dezelfde plaats vervoerde Hendrik de Leeuw in 1158 al zout over de Isar, maar de Augsburger Schied von 1158 vermeldt nog geen brug, dus mogelijk was er toen een veer. In 1180 vermeldt de Regensburger Schied een brug op die plaats. Het was een eenvoudige houten paalbrug. De brug werd dikwijls beschadigd of vernield door hoogwater. Er waren altijd reservebalken en pijlers in voorraad voor herstellingen. Een tekening uit 1493 toont een klein wachthuis. Tussen 1517 en 1519 werd de Roter Turm naast de brug gebouwd ter verdediging. In 1633 stortte de brug in Rond 1705 was in de Isar een eiland van keien ontstaan, nu de Museumsinsel, zodat de Isar splitste in de Grote Isar ten westen en de Kleine Isar samen met de Auer Mühlbach ten oosten. Tussen 1723 en 1725 werden stenen pijlers gemetseld, maar de brug zelf bleef uit hout. Architect Ignaz Anton Gunetzrhainer liet van 1759 tot 1764 de buitenste brug met een stenen booggewelf bouwen. Na zijn dood in 1764 werd volgens zijn plannen ook van 1767 tot 1772 de binnenste brug met drie bogen van elk 13 m en pijlers van 3,2 m hoogte gebouwd uit kalksteen van Lenggries.