Katedra Świętego Maurycego i Świętej Katarzyny

Katedra Świętego Maurycego i Świętej Katarzyny – kościół katedralny, usytuowany przy placu Katedralnym, w południowej części historycznego centrum miasta Magdeburga . Jej dzieje sięgają początków założonego w 968 przez cesarza Ottona I arcybiskupstwa magdeburskiego w celu umocnienia wschodnich posiadłości Świętego Cesarstwa i prowadzenia misji i chrystianizacji Słowian połabskich. Obecną gotycka świątynię wzniesiono w latach 1209-1520, zachowano w niej fragmenty dawnej świątyni. Katedra jest dedykowana św. Katarzynie Aleksandryjskiej i św. Maurycemu. Do XVI w. stanowiła także ważne miejsce pielgrzymkowe do relikwii świętego Maurycego – jednego z patronów Rzeszy. Od reformacji świątynia należy do luteran, jest jedną z ważniejszych siedzib Niemieckiego Kościoła Ewangelickiego . Jedna z pierwszych dzieł architektury gotyckiej w Niemczech, łączącej cechy miejscowej tradycji budowlanej z francuskim gotykiem katedralnym. Pomimo burzliwej historii i wojennych zawieruch katedra magdeburska zachowała wiele bezcennych dzieł sztuki przede wszystkim dzieła romańskiej i gotyckiej rzeźby, w tym figury patronów katedry w prezbiterium, tzw. Portal Rajski, posągi Ottona I i Edyty w kaplicy Grobu Pańskiego. Ponadto znajdują się wewnątrz cenne dzieła nowożytne, związane ściśle z luterańskim środowiskiem artystycznym takie jak manierystyczna ambona i wielki zespół epitafiów z XVI-XVIII w. Miejsce pochówku cesarza Ottona I.