Kościół Mariacki w Rostocku

Kościół Mariacki w Rostocku (niem. Marienkirche (Rostock)) – jeden z czterech głównych kościołów w Rostocku i jedno z głównych dzieł północnoniemieckiego gotyku ceglanego. Z 1232 pochodzą pierwsze wzmianki o istnieniu wczesnogotyckiego kościoła na miejscu obecnej, trzynawowej bazyliki, której budowa rozpoczęła się ok. 1290 i zakończyła w poł. XV w. Chociaż w budowie kościoła powtórzono schemat Kościoła Mariackiego w Lubece to przysadzisty korpus świątyni otrzymał ponadto transept oraz potężny westwerk z niewysoką wieżą; planowana pierwotnie para wież nigdy nie została zrealizowana.Wewnątrz świątynia ma charakter budowli centralnej na planie prostokąta – nawy dokładnie w połowie przecina transept, mający niemal tę samą długość co one.Kościół Mariacki słynie z bardzo bogatego wyposażenia: późnogotyckiego ołtarza św. Rocha z 1530, ambony z 1574, chrzcielnicy ze spiżu z 1290, najdoskonalszego dzieła tego rodzaju na obszarze północnych Niemiec i zegara astronomicznego z lat 1472-1643, jedynego niemieckiego zegara astronomicznego ze sprawnie funkcjonującym, średniowiecznym mechanizmem zegarowym.Pochodzące z okresu średniowiecza obrazy z powodu obowiązującego w reformacji ikonoklazmu zachowały się jedynie w niewielkiej liczbie.