Nationaal Park Berchtesgaden

Nationaal Park Berchtesgaden in het Beierse district Berchtesgaden, gesticht in 1978, is het enige Duitse nationale park in de Alpen. Het gebied heeft een oppervlakte van 208 km² en is onderdeel van het in 1990 door de UNESCO gestichte Biosfeerreservaat Berchtesgaden. Het park is ook beschermd gebied in het kader van de Europese Vogelrichtlijn.GeografieHet park grenst in het oosten, zuiden en zuidwesten aan de Oostenrijkse provincie Salzburg. Het park ligt op een hoogte die varieert van 603,3 (Königssee) tot 2713 m boven de zeespiegel. Het hoogste punt in het nationale park is een van de toppen van de Watzmann, het centrale massief van de Berchtesgaden Alpen. Van bijzonder belang is de Wimbachgries, een vallei die is gevuld met tot 300 meter dik puin, over een afstand van tien kilometer. Bij het bergmeer de Funtensee meet men vaak de laagste temperatuur van Duitsland.Ontstaan parkDe eerste stappen tot de stichting van het park werden gezet door de Vereins zum Schutz und zur Pflege der Alpenpflanzen. In 1910 ontstond een beschermd gebied,Pflanzenschonbezirk Berchtesgadener Alpende van 83 vierkante kilometer groot, met de Königssee, de Obersee en de omliggende bergen. Tijdens de Eerste Wereldoorlog ontstond het plan om een Beierse leeuw als een "oorlogsmonument" aan te brengen in het gebied. Dit leidde tot veel protesten, onder meer van de de Bund Naturschutz, die bereikte dat in 1921, het "natuurgebied Königssee" werd gesticht, met een oppervlakte van ongeveer 200 km². In de Tweede Wereldoorlog werd het formeel tevens een gebied voor bescherming van de fauna, maar de facto een jachtgebied.