Kościół św. Piotra w Rostocku

Kościół św. Piotra w Rostocku (niem. Petrikirche) – kościół ewangelicko-luterański, położony w centrum hanzeatyckiego Rostocku. Jeden z czterech głównych kościołów Starego Miasta obok kościoła Mariackiego, kościoła św. Mikołaja i kościoła św. Jakuba, zniszczonego w wyniku drugiej wojny światowej i wyburzonego w 1960.Kościół św. Piotra jest najstarszym z wymienionych kościołów i najwyższym; jego wieża mierzy 117,00 m.HistoriaJuż ok. 1300 wzniesiono na miejscu dzisiejszego kościoła św. Piotra budowlę kościelną (najstarsza znana wzmianka historyczna o kościele w tym miejscu pochodzi z 1252). Był to kościół trzynawowy, wzniesiony z kamienia o barwie od ciemnoczerwonej do fioletowej, jego podmurowanie było zbudowane częściowo z granitu. Fragmenty tej budowli zachowały w przyczółkach obu naw bocznych. Ówczesny kościół miał prawdopodobnie wieżę poprzeczną lub parę wież; jej pozostałości tkwią w murach obecnej wieży.W poł. XV w. na miejscu pierwotnego kościoła wzniesiono trzynawową bazylikę w typowym dla Europy północnej stylu gotyku ceglanego. Ok. 1500 do kościoła dobudowano od zachodu wysoką na 127 m wieżę, która w 1543 spłonęła od uderzenia pioruna, co pozostali w Rostocku po nastaniu reformacji katolicy odebrali jako przejaw kary boskiej zesłanej na protestantów. Do 1578 wieża wraz z hełmem została odbudowana, po czym po raz drugi w wyniku burzy została częściowo zniszczona. Odbudowano ją, ale niższą, 117-metrową. Wieża służyła jako punkt orientacyjny dla przybywających z morza i z lądu. Przez następne stulecia niepogoda odcisnęła na wieży swoje ślady, tak że w 1902 trzeba było przeprowadzić jej zakrojoną na szeroką skalę renowację.