Katedra św. Piotra w Szlezwiku

Katedra św. Piotra w Szlezwiku (niem. St. Petri Dom zu Schleswig lub Schleswiger Dom) – kościół luterański położony w Szlezwiku przy Norderdomstraße. Jest kościołem parafialnym parafii Domgemeinde Schleswig i siedzibą biskupa Szlezwiku Ewangelicko–Luterańskiego Kościoła Północnych Niemiec (Evangelisch–Lutherische Kirche in Norddeutschland) pełniąc funkcję tzw. kościoła homiletycznego (Predigtkirche). Zbudowany w XIII–XVI wieku w stylu gotyckim na miejscu wcześniejszego kościoła romańskiego. Jego widoczna z daleka, mierząca 112 m wieża, jest jedną z wyższych wież kościelnych w Szlezwiku-Holsztynie. Katedra jest jedną z najważniejszych budowli gotyckich na terenie Północnych Niemiec. Wybitnym dziełem sztuki o randze ponadregionalnej jest drewniany ołtarz główny Hansa Brüggemanna.HistoriaKościół romańskiBudowa kościoła św. Piotra na obecnym miejscu rozpoczęła się około 1100 roku. W 1134 roku katedra św. Piotra w Szlezwiku została po raz pierwszy wymieniona w dokumentach. Nie jest pewne, czy ten romański budynek został ukończony przed rozpoczęciem jego przebudowy na gotycki kościół halowy. Niemniej jednak w obecnej gotyckiej konstrukcji zachowały się pozostałości pierwotnej bazyliki zbudowanej z granitu lub tufu. W latach 1220–1230 do północnego transeptu dobudowano tzw. zakrystię kanoników. Pomieszczenie to służyło jako sala kapituły katedralnej, później jako sala konferencyjna i zakrystia, a po 1567 roku jako audytorium szkoły katedralnej. W latach 1240–1250 romański transept otrzymał sklepienie z charakterystycznymi spiczastymi kopułami; podobnego typu sklepienie znajdowało się w korpusie nawowym.