Sint-Walburgiskerk (Werl)

De Sint-Walburgiskerk is een gotische proosdijkerk in de Westfaalse stad Werl uit de 14e eeuw. De 62 meter hoge laatromaanse toren wordt met een barokke spits bekroond.VoorgeschiedenisBij opgravingen werden in 1967 de resten van een ottoonse kerk gevonden, een voor die tijd ongewoon grote kerk van 29 meter lang bij 9 meter breed. Qua bouw leek deze kerk op de domkerk Sint-Patroklus te Soest. In het midden van het schip werden twee graven van leden van het gravengeslacht van Werl gevonden. De bouw van de kerk vond na het jaar 950 plaats, tegelijk met de aanleg van de gravenburcht. Om onbekende redenen werd deze kerk omstreeks het jaar 1150 afgebroken. Op de plaats van de oude kerk werd een basiliek gebouwd. De tweeschepige crypte-achtige ruimte in de noordelijke uitbouw bleef van deze kerk bewaard. Oorspronkelijk bevond zich hier de verering van een Heilig Graf.De huidige kerkMet de bouw van de huidige hallenkerk begon men in het midden van de 14e eeuw. Allereerst met de muren van het westelijke zijschip. Daarbij werd de toren ingebouwd. Vervolgens werden in de tweede helft van de 14e eeuw de oostelijke delen en het koor opgetrokken. Het dakgestoelte van eikenhout werd omstreeks 1391 geplaatst en is nog altijd aanwezig. De toren kreeg in de jaren 1733-1736 de barokke bekroning en de zich daaronder bevindende klokkenstoel. De westelijke gevel werd van 1893 tot 1897 in neoromaanse vormen gerenoveerd.De toren is het oudste deel van de kerk en door middel van rondbogen naar de kerk geopend. In de 13e eeuw werd de torenhal overwelfd.De kerk werd in 1892 door paus Leo XIII tot proosdijkerk verheven.