Stalag Luft III – niemiecki obóz jeniecki podczas II wojny światowej, przeznaczony dla zatrzymanych lotników sił alianckich.Obóz (Kriegsgefangenen Stammlager der Luftwaffe 3, Sagan; w literaturze niemieckojęzycznej cyfra jest arabska, a w anglojęzycznej rzymska) powstał w 1942 roku na terenie Rzeszy. Podlegał dowództwu niemieckich wojsk lotniczych.Zlokalizowanie obozu w słabo zaludnionym terenie w okolicy Żagania ponad 600 km od neutralnej Szwajcarii i blisko 300 km od wybrzeża Bałtyku miało za zadanie zniechęcenie do podjęcia prób ucieczki. Piaszczysta gleba, podwójne, wysokie ogrodzenie z drutu kolczastego, pozostawienie pustej przestrzeni pod barakami i duże oddalenie ich od drutów, a nawet zainstalowanie mikrofonów mających wychwycić jakąkolwiek podziemną działalność, miało uniemożliwić budowę tunelu. Z tego powodu do obozu trafiali przede wszystkim jeńcy, którzy już wcześniej podejmowali próby ucieczki. Początkowo byli to głównie Brytyjczycy, a później także obywatele USA, Australii, Nowej Zelandii, ZPA, Kanady i różnych krajów europejskich.