Bunkier okrętów podwodnych Valentin

"Valentin" U-Boot bunkier – bunkier przeznaczony dla okrętów podwodnych.Bunkier został budowany w latach 1943-45. Ukończono go w 85%. Jest to największy w Niemczech oraz drugi co do wielkości wybudowany bunkier przez Niemców. Miała być to stocznia końcowa dla okrętów podwodnych typu XXI, które miały być budowane z 8 segmentów i wodowane do rzeki Wezery.Przy budowie pracowało 13 000 pracowników, w tym 4000 pracowników przymusowych, 5000 więźniów wojennych i 2000 więźniów KZ Bremen Farge . Przy budowie zginęło około 6000 pracowników.Po dziś dzień bunkier jest budynkiem militarnym, należącym do Bundeswehry, używanym na 40% powierzchni. Zwiedzanie bunkra jest dozwolone w większych grupach za zezwoleniem komendanta koszar. Parametry Bunkra "Valentin": długość: 426 m szerokość: część wschodnia 67 m, zachodnia 97 m wysokość: 20-22 m powierzchnia: 35 375 m² grubość ścian: 1 faza budowy 4,5 m 2 faza budowy 7 m zużycie betonu: około 500 000 m³Linki zewnętrzne Strona o bunkrze "Valentin" Bunkier w przekroju (opis komór bunkra)