Stalag IV B

Stalag IV B – jeden z największych niemieckich obozów jenieckich w II wojnie światowej. Główny obóz znajdował się 8 km na północny wschód od miasta Mühlberg/Elbe w Saksonii, na wschód od rzeki Łaba i ok. 50 km na północ od Drezna. Podległy obóz, czasami zwany Stalag-IVB/Z, znajdował się 10 km na południe w Zeithain.Stalag IV-B MühlbergObóz o obszarze 30 ha został zbudowany we wrześniu 1939. 17 000 polskich żołnierzy wziętych do niewoli podczas kampanii wrześniowej było pierwszymi mieszkańcami. Z braku pomieszczeń, przez pierwsze dwa miesiące mieszkali pod gołym niebem lub w namiotach. Później większość z nich została przeniesiona do innych obozów. Pierwsi Francuzi przyjechali w maju 1940. W 1941, po upadku Tobruku, przywieziono żołnierzy z Wielkiej Brytanii, Australii i Południowej Afryki. Potem zjawili się Sowieci.W październiku 1944 kilka tysięcy Polaków przyjechało z powstania warszawskiego. Pod koniec grudnia 1944 ok. 7500 Amerykanów przyjechało po ofensywie w Ardenach, z czego co najmniej 3000 przerzucono później do Stalagu VIII A. Przez sześć lat wojny przez Mühlberg przeszli żołnierze 33 różnych narodów. Około 3000 zmarło, głównie z tyfusu i gruźlicy. Zostali pochowani na cmentarzu w Neuburxdorf ok. 9 km na północny wschód od Mühlberga, gdzie dzisiaj stoi pomnik i muzeum.